روند تغییرات در روزنامه ایران و طرد عناصر ارزشی از آن و همچنین جایگزینی افراد مساله دار در ارگان رسمی دولت همچنان حاشیه ساز است.

پس از این تغییرات توجه افکار عمومی به این موضوع جلب شد که دلیل حضور افرادی نظیر مشایی و جوانفکر در روزنامه ایران چیست؟

تغییراتی از جنس مشایی

روزنامه و موسسه ایران از رسانه ای است که به عنوان تریبون و انشار دهنده اخبار دولت محسوب می شود. این روزنامه همواره پس از تغییر دولت ها دچار تحول می شود و افراد جدیدی جایگزین مدیریت های قبلی می شوند. در دولت نهم و در مهرماه سال ۸۵ نیز کاوه اشتهاردی به عنوان رییس این موسسه منصوب شد.

کاوه اشتهاردی در طول مدت فعالیت خود در موسسه و روزنامه ایران به دفاع اصولی از خدمات دولت و مقابله با جریاناتی ماننده فتنه ۸۸ و فساد مهدی هاشمی پرداخت و حتی برای این فعالیت ها به دادگاه نیز کشیده شد. اما در سال ۸۹ زمزمه هایی درباره تغییر مدیریت در موسسه و روزنامه ایران به گوش رسید.

با انتصاب جوانفکر به ریاست خبرگزاری جمهوری اسلامی این شایعات قوت گرفت و در تیرماه سال ۸۹ مدیر عامل خبرگزاری جمهوری اسلامی خبر از تلاش هایی برای الحاق روزنامه ایران به خبرگزاری جمهوری اسلامی داد که همین موضوع باعث شد کاوه اشتهاردی تصمیم بر استعفا از بگیرد. البته اشتهاری در ادامه از این کار منصرف شد.

بنابر این گزارش بعد از گذشت چندماه از حضور جوانفکر در خبرگزاری جمهومری اسلامی در تاریخ ۲۴ فروردین سال ۹۰ بنابر تصمیم هیات امنا جدید موسسه ایران (جوانفکر، مشایی و وزیر ارشاد) کاوه اشتهاردی از سمت خود برکنار و جوانفکر به عنوان سرپرست ارگان رسمی اطلاع رسانی دولت انتخاب شد.

گفتنی است، حیدر مصلحی، علی سعیدلو، غلامحسین الهام، شیخ الاسلام، کاوه اشتهاردی و میثم نیلی اعضای هیات مدیره موسسه ایران را تشکیل می دادند که وزیر ارشاد این افراد را تغییر داد.

حضور مشایی در موسسه ایران و تلاش های او برای تغییر در روزنامه ایران از آنجا نشات می گیرد که او صریحا از منعکس نشدن نظراتش در روزنامه ایران ناراحت و بارها این موضوع را اعلام کرده بود.

از “ایران” بوی پول می آید؟

جدیدا اخباری از حساب های مالی موسسه ایران شنیده شده که شاید راز این تغییرات را تا حدودی مشخص کند و توجیهی برای حضور افرادی از جریان انحرافی در موسسه ایران باشد.

بر اساس این اخبار درآمد روزنامه ایران در سال ۸۵ حدود ۵ میلیارد و ۵۰۶ میلیون و ۱۷۴ هزار ریال بوده است.
ولی در سال ۸۸ این روند تغییر کرده و میزان سود دهی موسسه ایران افزایش یافته و به مبلغ ۲۷ میلیارد و ۶۰۰ میلیون و ۴۱۰ هزار ریال رسید. همچنین این روند سود دهی در سال ۸۹ نیز ادامه پیدا کرد و بیش از سه برابر نسبت به سال قبل شد. یعنی سود سالیانه موسسه ایران در سال ۸۹ معادل ۱۴میلیارد و ۶۳۵ میلیون تومان افزایش یافت.

 باید یادآور شد که این سود کلان به دلیل امتیاز رانت گونه انتشار آگهی های دولتی است که در اختیار روزنامه ایران قرار داشت و تنها این روزنامه حق انتشار آگهی ارگان های دولت را داشت که چندی پیش با اعتراض دیگر روزنامه های کشور معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد از لغو این انحصار خبر داد.

گفتنی است بدلیل انحصار آگهی های دولتی در دست روزنامه ایران، ده ها نشریه در کشور تعطیل شدند.

بر اساس این گزارش  سود دهی روزنامه ایران نسبت به سال ۸۵ یعنی ابتدای کار اشتهاردی و سال ۸۹ یعنی پایان کار او، ۲۶ برابر شد. از همین جا می توان به راز علاقه مندی افرادی نظیر بقایی، مشایی و جوانفکر برای حضور در روزنامه ایران پی برد. مطمئنا روزنامه و موسسه ایران جدای از یک رسانه مناسب برای این جریان ، یک منبع مالی نیز محسوب می شود.

گفتنی است هم اکنون با پایان مهلت سه ماهه سرپرستی جوانفکر بر روزنامه ایران خبرهایی مبنی بر نامشخص بودن روابط مالی و گردش حساب ها در این روزنامه به گوش می رسد و شنیده ها حاکی است که امضا کاوه اشتهاردی هنوز در موسسه ایران معتبر بوده و وی  امضا اسناد مالی را برعهده دارد.