بزرگ‌ترین سیاره منظومه شمسی که ابعاد آن می‌تواند به یک هزار و ۳۰۰ برابر زمین برسد از ۵۰ سال پیش هرگز به این فاصله نزدیک به زمین نرسیده بود.

به گفته ستاره شناسان سازمان های فضایی، سیاره مشتری با قطر ۱۴۳ هزار کیلومتر در فاصله‌ای قرار گرفت که حدود ۷۵ میلیون کیلومتر نزدیک‌تر از ملاقات‌های گذشته‌اش با زمین بود به این ترتیب امکان رصد آن با چشم غیرمسلح نیز وجود داشت.

آخرین عبور نزدیک مشتری به زمین در سال ۱۹۶۳ اتفاق افتاد؛ شب گذشته سیاره مشتری همانند یک ستاره درخشان می‌درخشید و نور آن سه برابر درخشان‌تر از “ستاره کاروان کش”، نورانی‌ترین ستاره آسمان شب بود.

مشتری اولین بار در سال ۱۹۷۳ توسط کاوشگر «پایونر ۱۰» رصد شد و درحال حاضر کاوشگر گالیله در مدار این سیاره قرار دارد و تا دو سال آینده به ارسال اطلاعات مربوط به آن ادامه می‌دهد.

ارسال یک پاسخ