عسلویه با توجه به وجود منابع و صنایع بزرگ نفت و گاز و پتروشیمی به عنوان پایتخت انرژی ایران اسلامی مطرح و تفاوتهای بسیار زیادی با سالهای گذشته داشته است.
به گزارش “عسلویه نیوز” امروز با دیروز فرق دارد، این جملهای است که این روزها میتوان از خیلی از آنهایی که با این بخش ساحلی سر و کار دارند شنید.
شبهای شهرهای عسلویه و نخلتقی تقریبا مانند برخی بنادر ساحلی دنیا چراغانی و همواره مملو از جمعیت کارگری است که اغلب اوقات فراغت خود را به گشت و گذار در شهر و خرید از پاساژهای نیمه لوکس میگذرانند.
هر کسی که تا قبل از سالهای ۷۶ و حضور صنایع عظیم گازی و پتروشیمی گذرش به این بخش از جنوب کشور میافتاد با روستاهایی مواجه می شد که گذشته از قرار گرفتن در شرایط بد جوی و آب و هوایی دچار محرومیت شدید از لحاظ آب و برق و خیلی از امکانات رفاهی و فرهنگی بود.
حال اگر شانس یارت بود و وسیله نقلیه شخصی داشتی میتوانستی از جادههای خاکی از این روستا به آن روستا بروی، با مردمی برخورد میکردی که دل به دریا زدن کار هر روزه شان و آفتاب یار و رفیق همیشگی شان است.
اما این روزها روستاها از امکانات نسبی خوبی برخوردار هستند و جمعیت آنها نزدیک به ۵۰هزار نفر افزایش داشته و به واسطه قرار گرفتن در کنار منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس و پروژههای گازی بسیاری از مشکلات آنان رفع شده است.
اگر چه بسیاری از مشکلات دیگر نیز به واسطه حضور این صنایع ناخواسته دامنگیر این بخش از جنوب کشور شده است اما اگر بخواهیم دلایل این تغییرات عمده را مورد بررسی قرار دهیم علاوه بر مصوبات ویژه دولت و کمکهای عام المنفعه نفت باید به مدیریت مردی اشاره کنیم که در طول ۱۰ سال استقرار بخشداری، سکان ریاست آن را عهدهدار بوده است.
عبدالله نادری که خود از همین اجتماع است در این مدت تلاش کرده یک سیاست تعادلی بین منافع ملی در توسعه پروژههای گازی و استفاده از ظرفیتهای منطقه از یک طرف و خواستههای مردم که عمده دغدغهشان رفع محرومیتها و حمایت از حریم اجتماعی آنان بوده از طرف دیگر ایجاد کند.
چند سال فعالیت در بندر خارگ و داشتن تجربههای مشابه این امکان را در اختیار نادری بخشدار عسلویه قرار داد تا نزدیک بودن در کنار پایتخت انرژی کشور را به بهترین فرصت برای توسعه این منطقه محروم بدل کند.
فرصتی فراهم شد تا با او گفتگو بنشینیم و از شرایط این بخش که در روزهای تبدیل شدن به شهرستان است و امروزه برای بسیاری از شهروندان ایرانی و حتی خارجی نامی آشنا به حساب می آید اطلاعاتی را در اختیار مخاطبان قرار دهیم
به شکل کلی شما تفاوت بین عسلویه قبل و بعد از حضور صنعت را چگونه ارزیابی می کنید؟
در واقع اگر خواسته باشیم تصویری از گذشته عسلویه همراه با روستاهای مجاور آن را در ذهن مرور کنیم باید مناطقی به یاد بیاوریم که محرومیت در آن بسیار چشمگیر بود و از نظر برق و آب بدترین شرایط را در استان داشت مردم برای تامین نیازهای اداری و حقوقی خود ناچار بودند هزینه و وقت زیادی را صرف کنند امکانات رفاهی و فرهنگی تقریبا در حد صفر بود و آمار فارغ التحصیلان دانشگاه به اندازه انگشتان دست هم نمی رسید.
اما بعد از استقرا بخشداری و البته به تبع حضور صنایع نفت و گاز و قطعا نگاه ویژهای از سوی دولت به این منطقه شد چهره این بخش از جنوب کشور نیز تغییر کرد. امروزه دو هزار مگاوات برق در بخش توزیع شده است و چند سال است که نوسانات برق به طور کلی حل شده است در بحث شهرسازی دو شهر همراه با ۲۰ دهیاری ایجاد شده که در همه آنها طرحهای هادی اجرا شده است.
کمکهای نفت هم البته در ایجاد عمران شهری و روستایی و توسعه فضاهای فرهنگی و آموزشی بسیار قابل توجه است تا جایی که ما توانستیم تامین شبکه آب داخلی شهرهای عسلویه و نخل تقی را به سرانجام برسانیم و تعداد کلاسهای آموزشی را افزایش دهیم.
اما اقدام مهمی که در حوزه آموزش اتفاق افتاده است، در حال حاضر سه دانشگاه ایجاد شده که تا سال آینده ما شاهد اولین گروه فارغ التحصیلان دانشگاه پیام نور خواهیم بود و این را هم باید اعلام کنم که ما سال گذشته بیشترین آمار قبولی در دانشگاه داشتیم که این نشان دهنده بالا رفتن انگیزه دانشجویان برای تحصیل و کسب تخصص است.
در زمینه بهداشت و درمان نیز ظرفیتهای خوبی ایجاد شده است که تا حدود زیادی مشکلات شهروندان این بخش را حل کرده است مراکز بهداشت درمانی در شهرهای عسلویه و نخل تقی و همچنین روستاهای چاه مبارک، اخند فعال است و مرکز بهداشتی درمانی بیدخون نیز از محل اعتبارات سفر مقام معظم رهبری در دست اقدام است.
بیمارستان تامین اجتماعی نیز پروژه بسیار مهمی است که در ۹۸ درصد پیشرفت فیزیکی دارد و امیدواریم تا پیش از پایان کاردولت به بهره برداری برسد.
در حوزه فرهنگی نزدیک به ۲۰ کانون فرهنگی مساجد ۱۰ تا ویژه اهل سنت و ۱۰ تا ویژه تشیع تاسیس شده است، کتابخانه، حوزه علمیه کانون پرورشی فکری کودکان، دارالقران نیز از دیگر موسسات علمی – فرهنگی بوده است که در طول این مدت و بنا بر نیازهای فکری جوانان این منطقه ایجاد شده است
توسعههایی که در حال حاضر در این منطقه رخ میدهد از محل کدام اعتبار تامین شده است؟
از محل اعتبارات استانی، ملی و سفر مقام معظم رهبری که بیش از ۵۰ میلیارد تومان در نظر گرفته شده و در عمران شهری، عمران روستایی، فضاهای آموزشی و …… هزینه شده است.
این تغییر شکل جغرافیایی شهر به نوعی در ابتدا عسلویه را شهری بدون خیابان لقب داد، عمده مشکلات شما در طراحی و توسعه خیابانها چه بوده است؟
به طور مشخص این دو شهر برای تکمیل شدن مبلمان شهری خود نیازمند یک توسعه خیابانی و راههای مواصلاتی به خصوص در مرکز شهر است که این امر با عقبنشینی برخی از بافتهای قدیمی و جایگزینی بافتهای جدید امکان عملیاتی شدن را پیدا میکند .
جادههای پیرامونی شهر نیازمند توسعه است همچنین مسیرهای منتهی به شهر نیاز به یک کمربند دارد تا از بار ترافیکی آن کاسته شود.
بین خواسته های مردم و حمایت از حریم اجتماعی آنان و همچنین برنامههای توسعهای نفت کدام یک برای شما اهمیت بیشتری داشت؟
سعی ما بر این بوده تا بین خواسته ها و توقعات مردم و ایجاد پروژه های گازی که به نوعی منافع ملی به دنبال داشت نقش متعادلی ایفا کنیم تا هم بتوانیم مسیر پیشرفت اقتصادی کشور را برای توسعه پروژه های گازی پارس جنوبی هموار سازیم و هم از حق قانونی مردم در برخورداری از امکانات و دسترسی آنان به مراجع قانونی حمایت کنیم.
اگر هم پیشرفتهایی برای توسعه این منطقه شده در ازای همین نگاه متعادل بوده و باید پذیرفت که صنعت همراه با حضور ناهمگون جمعیت کارگری به همراه مزایای اقتصادی خود معضلاتی را در حوزه زیست محیط و اجتماع داشته که ما در این خصوص هم تلاش داشته ایم تا این معضلات به حد اقل برسد.
به نظر شما وضعیت رفاهی که در حال حاضر صنعت نفت برای کارکنان فعال در پروژه ها ایجاد کرده جوابگوی نیازهای آنها است؟
واقعیت این است که نفت امکانات ورزشی و رفاهی را هم ایجاد کرده اما این امکانات کمتر در اختیار طیف کارگری قرار می گیرد یا فرصت استفاده از این امکانات کمتر برای آنها به دست می آید.
نیاز است که سرمایهگذاری در این زمینه بیشتر شود تا کارگران به لحاظ روحی و روانی دچار مشکل نشوند. البته مردم این مناطق نیز از امکانات ایجاد شده توسط نفت استفاده می کنند.
علت رضایتمندی مردم این منطقه از عملکرد شما چیست؟
از این بابت خدا را شکر می کنم و در طول این مدت تمام تلاش من این بوده تا بتوانم خدمتی را به این مردم داشته باشم اما به طور کلی مردم این منطقه دارای روحیه تعاملی هستند و قدرشناسی یکی از ویژگیهای آنان بوده است.
یقینا اگر مشارکت و همکاری مردم همچنین صبر و تحمل آنان وجود نداشت خیلی از این پروژهها که نیازمند تامین زمین بودند برای ادامه کار با مشکل مواجه میشدند و من شخصا یکی از عوامل موفقیت خودم را ارتباط با مردم می دانم.
در ابتدای شروع به کار پروژه ها به خاطر نبود زیر ساختهای لازم و حضور بیش از ۶۰ هزار نفر جمعیت کارگری عمدتا مردم با مشکلاتی مواجه بودند و برای قانع کردن آنان برای پذیرش شرایط جدید نیاز به چانه زنی با مسئولان نفتی داشتیم تا خواستههای مردم را منطقی دنبال کنیم.
من اعتقاد دارم رویکرد تعاملی نسبت به تقابل خیلی بهتر جواب میدهد اگر ادبیات قانع کننده وجود داشته باشد و همراه خواستهها یک منطق قوی نیز وجود باشد حتما نتیجه مورد نظر نیز حاصل می شود.
آلودگیهای موجود در منطقه را چگونه ارزیابی میکنید و برای کاستن از آن تا حالا چه برنامههایی داشتید؟
مسائل زیست محیطی از مسائل مهم و حیاتی برای زندگی به شمار می روند ودر خصوص این منطقه هم نفت باید برنامههایی را اجرا کند چرا که آلایندگیهای ایجاد شده بواسطه پروژههای صنعت نفت است.
البته وزارت نفت برنامههایی را هم اجرا کرده و یکی از آنها هم توسعه فضای سبز است ولی به طور کلی محیط زیست استان باید آمار واقعی از میزان آلایندگیهای موجود را ارائه کند و شرایط مطلوب یا غیر مطلوب را مشخص کند و شهرداریها دارند دنبال میکنند تا عوارض آلایندگی را از شرکتها بگیرند.
تا کنون چه اقداماتی برای توسعه گردشگری در این مناطق انجام داده اید؟
از دهیاران خواسته ایم تا پتانسیلهای موجود در روستاهای ساحلی را ساماندهی کنند و برای ایام نوروز به منظور استفاده مسافران اماده کنند و این را هم باید بگویم که مناطقی که جاذبههای گردشگری دارد مانند خلیج نایبند و جنگل حرا، محیط زیست امکان ساخت و ساز در آنها را نمیدهد.
ما از بخش خصوصی که علاقمند به سرمایه گذاری در صنعت گردشگری هستند در فضاهایی که محیط زیست امکان ساخت و ساز را می دهد استقبال می کنیم.
داشتن اشتغال پایدار از مهمترین دغدغه های جوانان این منطقه است و مطابق آمارهایی که تا کنون منتشر شده سهم مردم منطقه بسیار پایین است نظر شما چیست؟
در واقع باید بگویم که اشتغال پایدار می تواند سهم بسیار زیادی را در امنیت شغلی مردم داشته باشد و اکنون که دانشگاه ها در این منطقه نیروهای متخصص بومی را تربیت می کنند بهتر است نگاه مسئولان نفت نیز در این زمینه عوض شود و شرایطی را برای حضور دائم جوانان منطقه در بدنه اصلی صنعت نفت فراهم کنند.
نیاز است در آزمونهای استخدامی نفت امتیاز بیشتری را برای جوانان در نظر بگیرند. همه به خوبی میدانیم شرایط و امکانات آموزشی این منطقه با خیلی از شهرهای دیگر کشور قابل مقایسه نیست.
انصاف و عدالت حکم می کند تا مردمی که اینقدر صبورانه مشکلات ایجاد شده توسط صنعت را تحمل کرده اند بتوانند آرامش خاطر نسبی نیز برای آینده شغلی خود داشته باشند.
و اما حرف آخر؟
آرزوی سربلندی نظام جمهوری اسلامی، صحت و سلامتی مقام معظم رهبری حضرت آیت الله الامام خامنه ای، توفیق روزافزون برای دولت خدمتگذار و ملت بزرگ ایران، روزهای بهتر برای مردم عزیز منطقه و تشکر از مسئولان محترم استان، شهرستان، مسئولان شرکت های مستقر در منطقه بهویژه سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس، مسئولین ادارات عسلویه، ائمه محترم جمعه و جماعات منطقه، شورای اسلامی، خانواده معظم شهداء، جانبازان و آزادگان، فرهنگیان و دانش آموزان، نیروهای نظامی و انتظامی که ما را در همه زمینه ها یاری کردند.
نظرات کاربران