صدا درگلو حبس بود سکوت مطلق همه جا را در برگرفته بود چیزی جز خفقان در محدوده دیده نمی شد اما انگار دیگر سکوت جایز نیست وخفقان نمی تواند کار ساز باشد در این دهه های اخیر شاهد آن هستیم که کشورهای خاورمیانه دچاریک دگرگونی شده اند و یا به گفته ای شروع تولد دموکراسی در این کشورهاست. انتظار می رفت که پس از انقلاب اسلامی ایران کشورهای خاورمیانه و مسلمانان نیز به فکر دمومکراسی باشند که خوشبختانه این اتفاق در چند دهه اخیر دیده می شود.

روزگار دیکتاتوری وفردگرایی وحکومت شیخی و پادشاهی دیگر تمام شده است امروزه که بحث داغ همه کشورها دموکراسی است این کشورها نیازمندند که خود برای سرنوشت مملکتشان تصمیم بگیرند امروزه همه کشورها فهمیدند که اگر می خواهند سری میان سرها داشته باشند و پیشرفت کنند باید مردم گرا باشند ویک حکومت مردمی داشته باشند.
مردم مصر قیام کردند وبه هدف خویش رسیدند این یک انفجار مردمی است اما انقلاب تمامی راه نیست نگه داشتن انقلاب سخت تر از بدست آوردن آن است . اما اکنون بحرین.

اینکه می گویم سخن جوانان عسلویه برای برادران وخواهران بحرینی خودم است، همنوعان عزیز ؛

ایرانی ها در آن زمانی که حکومت دیکتاتوری برکار بود همانند آل خلیفه کنونی خفقان و سکوت همه جا را گرفته بود و عده ای کم برای همه تصمیم گیری می کردند اما عده ای بیداردل از دل تاریکی شب بیرون آمدند ویک صدا فریاد زدند « یا مرگ یا جمهوری اسلامی » آری خواهر و برادر بدست آوردن یک هدف بزرگ نیازمند از دست دادن ارزشهای بزرگی است.

برای روئیدن درخت انقلاب ایران جوانان زیادی خون خویش را هدیه دادند این امر نیز در بحرین مشاهده می شود، هنوز درخت انقلاب شما ریشه ای درست نزده است پس تا ریشه بزند به خون نیاز دارد و بزودی زود این ریشه در اعماق زمین جا پیدا خواهد کرد و درخت انقلاب شما نیز جوانه خواهد زد تا آن روز و روزهای بعدش ما حامی شما هستیم.

راهتان جاودان وتلاشتان پاینده

حسین علیزاده

ارسال یک پاسخ